Στὸ δρόμο γιὰ τὸν Παρνασσό

Στὸ δρόμο γιὰ τὸν Παρνασσὸ
μὲ συλλογὴ στὰ μάτια
γιὰ τ᾿ ἄλλο τράβηξες στενὸ
γιὰ τ᾿ ἄλλα μονοπάτια.

Μὲ σηκωμένο τὸ γιακὰ
καὶ τὰ κουμπιὰ χαμένα
τῆς πόλης διώχνεις τὸ βραχνὰ
καὶ μοῦ ᾿γνεψες καὶ μένα.

- Ἄγνωστε φίλε μου, καὶ σεῖς
Μαρία Βοναπάρτη,
δὲν θὰ μὲ βρεῖ ποτὲ κανεὶς
στὰ φῶτα καὶ στὰ πάρτυ.

Μὴ μοῦ ζητᾶτε αὐτόγραφα
στὴ σάλα, στὴν πλατεία
μυρίζουν τὰ χειρόγραφα
ἁρμύρα κι ἀγρυπνία.

Θρασομανάει ἡ θάλασσα
θρασομανάει κι ἡ ἀγάπη
τὰ λέω μὲ τὴν Παντάνασσα
τὸ γραῖγο, τὸ δρολάπι

κερνάω τὸ Γιάννη τὸ ροκὰ
μὲ τὰ ἠλεκτρικά του
κρασάκι νάμα ἀπ᾿ τὴν καρδιὰ
κι ἀπὸ τὰ γονικά του.

Πλύτρα, 19-20 Ἰουλίου 2011.

Στὶς 13 Μαρτίου 1908 γιορτάζεται στὸν “Παρνασσὸ” ἡ 25ετηρίδα τοῦ κυρ-Ἀλέξανδρου στὰ ἑλληνικὰ γράμματα, ὑπὸ τὴν προστασία τῆς πριγκίπισσας Μαρίας Βοναπάρτη. Ὁ ἴδιος δὲν παρευρίσκεται, τελικά. (Γνωστὸ περιστατικὸ τοῦ βίου του...)